Gezi Tarihi 16.09.2016
Malagaz dilinde “Güzelleştirmesi/Süslemesi kolay” anlamına gelen Moramango şehrindeki Bezanozano Otel de kahvaltımızı yaptıktan sonra saat 08:00 gibi yollara düştük. Bugünün ilk aktivitesi Moramango’daki Askeri Müze. Moramango’nun Fransız sömürgesine karşı direnişin ilk başladığı şehir olması açısından öneminden bahsetmiştim. Harekete geçmeden önce şehirden birkaç kare fotoğraf almayı ihmal etmedik.
Kısa bir araçla gidiş sonrasında Moramango Askeri Müzesine vardık. Burada bizi eşofmanı ile astsubay olduğunu düşündüğüm iki görevli karşıladı. Bunlardan bir tanesi bize rehber olarak eşlik edecek. Bu müzede açık alanlarda isyan sırasında kullanılan trenin benzeri, askeri toplar ve geçmişten günümüze taşıtlar sergileniyor. Kapalı mekanlarda ise silah, giysiler ve fotoğraflarla Madagaskar’ın geçmiş tarihi sergileniyor.
Burayı gezdikten sonra benim için gezinin önemli yerlerinden bir tanesi olan Madagascar Exotic ya da daha doğru adı ile Peyrieras Rezerv Alanı- Kelebek Çiftliği gezisi için yola düştük.
Dr André Peyriéras, 1954 yılında Madagaskar’a yerleşmiş ve 2005 yılında ölene kadar da burada yaşayıp, 3000 üzerinde tür keşfi yapmış önemli bir böcek ve sürüngen bilimcisi. Bir sürü sürüngen onun adı ile anılıyor. Bu gezi yerine de adını vermiş. Başkente 75 km uzaklıktaki Marozevo yerleşim yerinde bulunan park onun tarafından fonlanmış ve kurulmuş.
Parkın adı kelebek çiftliği ama koleksiyon bakımından en zengin yeri bukalemunların, gekoların ve diğer sürüngenlerin bulunduğu bölüm. Bu parkta 9-10 çeşit farklı bukalemun çeşidi var. Görünüşleri korkunç ama doğada var olan bu hayvanların varlığını bizzat görmek çok güzel bir duygu.
Bu sürüngenlerin beslenmeleri, bakıcılar tarafından tam bir şova dönüştürülmüş durumda. Bu çöpün ucuna takılan çekirgeyi, bukalemun aniden fırlattığı dili ile yakalıyor ve doğrudan ağzına götürüyor. Aşağıdaki viedoyu gezi arkadaşlarımın çektiklerinden bir araya getirdim.
Bu bölüm sonrasında kurbağaların bulunduğu kafeste Domates Kurbağa, Siyah Kulaklı Mantella gibi hayvanları gösterdiler. Bunlar sadece Madagaskar’a özgü hayvanlar.
En son olarak da kelebeklerin bulunduğu kafese girdik. Buranın yıldızı ölü bir Kuyruklu Yıldız Güvesi (Comet Moth). Ortalıkta dolaşanlar neredeyse aynı tür kelebeklerdi. Ama burada bile bolca geko vardı. Ben esas bu hayvanları çok ilginç buldum. Sanki bu dünyadan değil de, başka bir dünyanın hayvanlarıydılar.
Esas sürprizi park çıkışında gördüğümüz sifaka yaptı. Elinde bir ekmek kemirirken gördüğüm Coquerel Sifakası, bu ana kadar gördüğüm en zavallı haldeki lemurdu. Keşke ağacında taze yaprak yerken görebileydim bu güzel sifakayı.
Parktan sonra yola devam ettik. Antananarivo’ya 60 km kala Mandraka Park adlı bir yerde yemek molası verdik. Burası 2000 yılında kurulmuş özel bir tesis. Hem yemek yiyebiliyorsunuz ve hem de çevrede yürüyüş parkurları var, yürüyüş yapabiliyorsunuz. Biz Naime ile 1 saati bulan bir yürüyüş yaptık.
Arkasından da güzel bir yemek yedik. Madagaskar’da bol bol et yedik. En çok zebu denen hayvanın eti geldi soframıza. Ama Madagaskar’da, hemen her yerde yediğimiz tavuk etinin lezzeti, ülkemizde ne zamandır unuttuğumuz bir lezzetti. Burada da çok güzel bir tavuk ve pizza yedik.
Yemek ardından Antananarivo’ya doğru hareket ettik. Madagaskar’da tüm yörelerde ölülere ayrı bir saygı gösteriliyor. Kimi yörelerde taştan mezar, kimi yörelerde ev şeklinde mezar, kimi yörelerde de tahta heykellerle çevrilmiş mezarlar yapılıyor. Madagaskar’ın bu taraflarında mezarlar taştan evler şeklinde. Ölüler buraya gömülüyorlar. Yeni ölmüş birinin evinde ilginç bir gelenek varmış. Ölü evinde tüm çamaşırlar derede, tüm akrabalarca yıkanıyormuş. Biz yol kenarında anlatılan şekilde bir kaç toplu çamaşır yıkama olayı gördük. Ama bunların hepsi de ölü evinin çamaşırları mıydı? Bilemiyorum tabii ki.
Artık yolculuğumuzun sonuna geliyoruz. Başkent yakınında yol kenarında çamaşır yıkama eylemi gördükçe durup fotoğraf çektik. Hızımızı alamadık bir toptancıdan alışveriş bile yapmaya kalktık. Kızlar az daha kilo kilo pirinç alıyorlardı.
Sonunda başkente varıp, konaklayacağımız otel olan Palissandre Hotel’e ulaştık. Otel Antananarivo’nun en güzel oteli herhalde. Morondava’da da bu oteller zincirlerinden birinde kalmıştık.
Akşam güzel bir müzik eşliğinde yemeğimizi yedik. Ortam çok güzel, yemekler çok lezizdi. Madagaskar’daki son gecemiz için iyi bir final sayılırdı. Açtırdık güzel bir Güney Afrika şarabı, gecenin ve gezi sonunun keyfini çıkarttık.
Yarın Antananarivo’yu gezeceğiz ve arkasından Madagaskar turumuz sona erecek. Bir grubumuz ülkeye, karmaşaya dönerken, benim de içinde olduğum bir grup Mauritus’da tatilinin kalanını geçirecek. Sonradan biz de karmaşaya döneceğiz..
Sahi! Dönüyoruz, dolaşıyoruz. Sonunda illa ki karmaşaya dönüyoruz!!! Nasıl bir iştir bu?
Gezekalın, Aydınlık kalın..
Dr Ümit Kuru
05.10.2016 Saat 23:48
KAYNAKLAR
http://www.madagascartravelservice.com/andasibe/andasibe_park_madagascar.html
http://housewivesoftamatave.blogspot.com.tr/2011/03/vakona-park-madagascar.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Peyrieras_Reptile_Reserve
http://www.travelmadagascar.org/PARKS/Andasibe-Mantadia-National-Park.html
http://www.revolvy.com/main/index.php?s=Peyrieras+Reptile+Reserve
GEZEKALIN 
Huriye Y.
/ Ekim 6, 2016Valla hocam, NAT GEO muhabirleri gibi gezmissiniz bravo diyorum 😄.Ayrica tavuğun lezzetlisini yemissiniz ama yediginiz et de fena degilmis ZEBU ‘lar=BOS İNDİCUS cinsi bir sigir türü eti gayet lezzetli imiş.Afiyet olsun! 👍🏻🌎🌍🌏
gezekalın
/ Ekim 6, 2016Huriye ciğim, Zebu nun iyisini Aykut yedi galiba 🙂 Şaka bir yana evet o da güzeldi ama tavuk eti sahiden güzeldi…