Sabah Thimphu’daki otelimizde son kahvaltımızı ettik ve bavulları araca yüklediler. Bhutan’daki rehberimiz Dorji her zamanki canı tezliği ile bir an evvel Paro’ya doğru yola çıkmamız gerektiği konusunda ısrarcı. Günseli Hanım ve Barış ise daha turun programının tamamlanmadığı konusunda ısrarcı. Sonunda bizimkilerin dediği oldu ve Thimphu ve Thimphu Vadisine tepelerden son bir kez bakış amacı ile tepelerdeki gözlem noktasına doğru yola çıktık. Dua bayrakları ve altta Thimphu şehri, hafif bir sisin içinde çok gizemli gözüküyor. Tashichoe Dzong ve arkasındaki Parlamento binası güzellikleri ile gözümüzün önünde duruyorlar. Onların sağ tarafında bulunan ve ağaçlar içinde kamufle edilmiş Kraliyet Sarayının ise sadece damları gözüküyor. Buradan son fotoğraflarımız aldıktan sonra Paro’ya doğru yola koyulduk.
İki saatlik bir yolculuk sonrası Paro’ya ve hemen yakınındaki havalimanına vardık. Bu sefer uçak garanti ve Bhutan resmi havayolları olan Druk Air ile uçacağız. Sonunda valizlerimizi verdik ve uçak saatini beklemeye başladık. Pek bir gecikme yaşamadan da Katmandu’ya doğru havalandık. Bu güzelim ülkeyi özleyeceğim…
Katmandu’ya uçuş bir saat kadar sürdü. Uçaktan bir güzel Himalaya ve Everest pozları aldık ki anlatamam ama size gösterebilirim.. Everest’e yaklaştığımızda uçağın pilotu anonsla şu sözleri söyledi “ Baylar bayanlar! Sağ yan da dünyanın en yükseği; Everest.” Altımızda adeta bulutlardan bir deniz ve onların içinden çıkan Himalayalar ne kadar da güzel bir manzara oluşturuyorlar.
Katmandu havalimanına inip, 3. Kez pasaport işlemlerini yerine getirdikten sonra Katmandu’da valizlerimizi deposuna kaldırdığımız otele gittik. Nihayet tüm eşyalarımız yan yana geldiler.
Bundan sonra şehir merkezine 9 km uzakta bulunan ve UNESCO’nun Dünya Kültür Mirası listesi içinde yer alan Boudhanath (Küçük Tibet) ziyaretimiz oldu. Bu Nepal içindeki son aktivitemiz. Daha sonra bir gece konaklama yapacağımız Bahreyn’e uçacağız.
Boudhanath, Nepal’in en kutsal mekanlarından birisi. Burası zamanında zamanın da Tibet’ten gelen ticaret yolu üzerinde bulunuyormuş. Nepal’de bulunan en eski ve büyük Budist yapı olma özelliğini taşıyor. Otuz altı metrelik boyu ile Nepal’in en heybetli yapıları arasında bulunuyormuş. Stupa içinde hem Hindular ve hem de Budistler için kutsal sayılan bilge Kasyapa’nın kalıntılarının gömülü olduğu sanılıyor.
Stupa, 3 katlı Mandala (Hindistan kökenli dinlerde metafizik veya sembolik bakımdan meta veya mikro kozmosu gösteren şekillere verilen ad) stilinde platformda bulunuyorken, çevresinde çok çeşitli renklerde boyanmış evler dizilmiş. Çevresi 100 metreyi buluyor. Yükseklik ise 40 metreye yakın.Temel de Swayambhunath Stupasına çok benziyor ama Swayambhunath Stupası daha küçük. Burasının 5. yüzyılda yapıldığı düşünülüyor.
1950 yıllarında Tibet’ten Nepal’e sığınmacı insanlar gelince çoğu burada yaşamayı tercih etmiş.
Bu alan herhalde her zaman bu kadar kalabalık oluyordur. Stupanın çevresini ellerinde 108 taneli tespihleri ile dolanarak dua eden, dua çarklarını çeviren ve renkli giysileri içinde insanlar neredeyse tüm alanı doldurmuşlar. Bir de bizim gibi merakla çevresini gözlemlemeye veya fotoğraf çekmeye çalışanlar var. Bu arada bir de yağmur başlamasın mı? Son gün olacak iş miydi bu? Yağmur, civarda bulunan ve hediyelik eşyalar satan dükkânlara girmek için bir bahane oldu.
Bu alanı bir güzel gezdikten sonra saat 16:30’da ki randevumuza yetişmek için yola çıkıyoruz. Gideceğimiz yer bir Budist manastır. Özelliği ne derseniz burada ayini izlerken fotoğraf çekebileceğiz. Daha önce izlediğimiz hiçbir ayinde fotoğraf çekememiştik. Manastırı bulup ayine katıldık ve aralarında çok sevdiğim karelerinde bulunduğu fotoğraflar çektik. Bu ayinde her şey çok ilginç geldi; İnsanlar toplu halde duaların yazılı olduğu sayfaları sesli ve müzikal bir tını içinde okuyup, çeşitli hareketler yapıyorlar. Bu arada yeri gelince bir davul, yeri gelince bir zil ve yeri gelince de üflemeli çalgılar devreye giriyor.
Burada son karelerimizi de aldıktan sonra aracımızla çok ilginç başka bir yere gittik. Ben bu kısımların başka herhangi bir turda olabileceğini sanmıyorum. Gittiğimiz yer bir otel. Burasının özelliği Nepal’den çeşitli yerlerden toplanmış ve her biri müzeye girebilecek kadar kıymetli ve güzel olan pencere, kapı tahta işlerine göre otel pavyonlarının yapılması.
Dwarika Hotelin sahibi Dwarika Das Shrestha Nepal’in her tarafından bu parçaları toplamış ve yavaş yavaş oteli bugünkü hale getirmiş. Oteli şimdi kızı ve karısı işletiyor. Bu iki insanla da tanışma şansımız oldu. Gerçekten çok güzel bir oteldi. Burada bahçede Nepal’deki son akşam yemeğimizi yedik. Bilin bakalım ne yedik? Evet bildiniz! Momo….
Evet dostlar, bu güzel geziyi bu son anlarla tamamlamış olduk. O gece Bahreyn’e uçtuk ve orada bir gece konakladık. Ertesi günde Bahreyn’den İstanbul’a uçtuk.
2 Kasımda başlayan gezimiz, 13 kasım da bitmiş oldu. Her anı dolu dolu geçti. Bu olmasa da olurdu dediğim kısım hiç olmadı ama “ah! Keşke daha çok zamanımız olsaydı” dediğim kısım çok oldu. Örneğin Chitwan’da bir gece daha kalmak isterdim. Ortalıkta dolaşan kelebek ve kuşları fotoğraf karelerime hapsedebilmek isterdim. Bana yüzünü göstermeyen Himalayaların, Sarangot tepesinde, Nagarkot tepesinde yüzlerini görebilmek amacıyla inadına beklemeyi isterdim. Ya Bhutan? Orada keşke 2-3 günüm daha olabilseydi de şu okçuluk çalışmalarını gözlemleyebilseydim. Ya da Thimphu içindeki, uzaktan görüp de yakından bir türlü göremediğim tahta köprünün üstünde yürüyebilseydim.
Yeni rotalarda, hep birlikte..
Gezekalın..
Dr Ümit Kuru
İlk yayın tarihi 01.12.2011 saat 00:54
Gözden geçirilmiş son yayın tarihi 14.04.2015 Saat 22:59
GEZEKALIN 