Çocuk doktorluğu dışarıdan zor olarak gözükür. “Çocuklar derdini anlatamıyor”, “Ağzı var, dili yok” gibilerinden cümleleri insanlardan çok duyup, “Nasıl anlıyorsunuz dertlerini” diye soranları çok gördüm. Ben bu cümlelerin anlamsızlığını mesleğimin çok erken dönemlerinde kavradım. Aslında çocukları, bebekler dahil, dinler ve vücut dillerini takip ederseniz onlar sizlere çok şeyler anlatıyorlar. Onun için ben mümkünse muayeneye gelen çocuğu, yaşı da uygunsa, konuştururum ve dinlerim. “Ne şikayetin var” sorusunu da ilk olarak çocuğa sorarım, aileyi dinlemek sonradan gelir. Bazı anne babalarla bu konuda bozuşsak da, ben buna inanırım. Onlar 3-5 cümle, kelime ile hastalıklarını büyütmeden ya da küçültmeden dertlerini bir güzel anlatabilirler. İşin sırrı çocuklarla dürüst bir ilişkiye girmekte, samimi olduğunuzu onlara  inandırmakta, onlar gibi düşünmeye çalışmakta ve varsa sizin içinizdeki çocuk ruhu onlara göstermekte. Sonrası gelir zaten. Aşağıda size bununla ilgili olabileceğini düşündüğüm bir yaşanmışlığı paylaşmak istedim.

Doğduğunda ilk refleksidir yaşama tutunmak bebek dostlarımın…

25.10.2016 tarihli yaşanmışlıktır…

Ailesi ile birlikte muayene odama buyur ettiğim küçük dostum, bir yandan ateşten kızarmış yanakları, bir yandan akan ve silinmekten artık ucu kızarmış burnu ile gözleri fırfır, “Bu doktor ne menem bir doktor? Acaba bana iğne yapar mı ? “ havasındaydı. Bir ayağı oda kapısının içinde, diğeri ise dışında, tehlike var işaretini alır almaz kaçmaya hazır bir ceylan pozisyonundaydı.
Ortamı yumuşatmanın ve çocuğu rahatlatmanın gerekliliği çok bariz gözüküyordu. Elleri ile çocuğu işaret edip başladım konuşmaya; 

“Hey koçum be!! Şu duruşa bak! Şu havaya bak! Şu kendine güvene, şu kahramana bak!! Bana böyle çocuk lazım işte!!!”

Çok bilmiş olduğu halinden belli çocuk rahatlamış bir şekilde başladı gülmeye ve elleri ile beni işaret ederek heyecanla konuştu;

“Hey koçum be! Hey aslanım be! Doktora bak, bana da böyle doktor lazım işte!! “

Doktorun günden çıkarttığı dersler:

Doğru yoldasın Ümit’im..  Dost gördüğün büyüklere benzemez küçük dostlar. Kazan ve kaybetme onları..

Ve çocuk ruhunu da asla terk etme.  Bunun hiç zararını görmedin ki! 

Gezekalın, dostlarınızla kalın…

06.07.2017 Saat 22:53