Sabah erkenden, hem şehri son kez adımlayayım ve hem de “Bu kadar yeşil arasında mutlaka ilginç bir kuş, böcek fotoğrafı düşer!”  diye düşünerek sokaklara vurdum kendimi. Kuş, böcek kısmı pek verimli geçmedi. Kahvaltıdan sonra ise bir grup dünden aklımızda kalan teleferik kısmını yapmak için yollara düştük. Bir diğer grup arkadaş ise o kadar erken kalkmayı ve teleferik ile şelalelere gitme kısmını istemediğinden otelde kaldılar. Şehirde alışveriş yapma planları var.

Şelalerden, Manto de la Novia adında olanını tercih ettik. Tarabita denen açık teleferikle içinden nehir geçen vadi üstünde yaklaşık 5 dakika süren ve karşılığı da 1 Amerikan Doları olan turu yaptık. “Gelin Duvağı” unvanlı şelalenin yakından-uzaktan-üstten fotoğraflarını aldık. Şehirde alışveriş mi yoksa bu şelale üstünde teleferik mi? Bu ikisi bence asla birbirlerine alternatif olamazlar. İkisine de yapmak gerekir.

Bu gezi o kadar çok hoşumuza gitti ki bir defa daha  tekrarladık. Bugün bu yazıyı yazarken ve fotoğraflara bakarken “Keşke bir kez daha yapabilseymişim” dedim. Ya da daha güzeli “Canım sıkılınca bir parmak şıklatıp, 1 USD’ye bir tur atıp, bir diğer şıkla da tekrar geri gelebilseydim” diye düşündüm. Düşler benim değil mi? Kim ne karışır…

Bundan sonra, diğer grupla otelde buluşup Riobamba Şehrine doğru yola çıktık. Şehirden çıktıktan hemen sonra, geride bıraktığımız şehre ve Patate Vadisine hakim olan bir noktada bu güzel şehre son kez bakıp fotoğraflarını aldık.

Banos’dan ayrıldıktan kısa bir süre sonrada Salasaca Köyüne vardık. Bu köyün en önemli özelliği halkı. Bu köyün halkı İnkalar tarafından fethedilen Bolivya toprakları halkının buraya sürülmesi ve bu halkın da o kültürün insanları olması. Çok güzel, çok renkli bir pazarları var. Otavalo Şehri pazarının heybeti ile karşılaştırılamayacak küçük olmasına rağmen bu pazarı kesinlikle daha çok sevdik. Daha çok da alışveriş yaptık. Çok hoş el ürünleri vardı. Ben bile bol bol alışveriş yaptım.  Fiyatları iseçok uygun. Bu tip yerlerde neden öyle bir ruh haline girilir ve pazarlık yapılır bilmem. Çok komik paralara çok güzel el emekleri aldık, bir de çatır çatır pazarlık ettik. Fiyatları söylenenin  %30’u kadar düşük rakamlara almanız mümkün. Boy boy kilimler var. Onlara bayıldım doğrusu.

Bu güzel pazarın en güzel taraflarından bir tanesi ise insanların ricalarınızı kırmadan size en güzel halleri ile poz vermeleri.Bu pazar her zaman açık bir pazarmış. Yolunuz buralara”düşerse uğramadan asla geçmeyeceğiniz bir yer olmalıdır.

Burada yaklaşık bir saat geçirdik ama bir türlü ayrılmak istemedik. Yapacak bir şeyimiz de yok. Yolumuz uzun.

Tekrar yollara düştük ve And Dağlarının güzel manzaraları eşliğinde yola devam ettik. Bir süre sonra karşımıza en güzel hali ile Chimborazo Dağı çıktı. Etrafta ise lamalar, Vikunyalar görülmeye başladılar. Bu dağı bu kadar açık bir havada ve bu kadar net olarak karlı tepeleri ile görebilmek büyük bir şanstı bizim için.

Chimborazo, 6310 metre yüksekliğinde sönmüş bir volkan ve  Ekvador‘un en yüksek dağı. Everest’i dünyanın en yüksek dağı olarak biliriz ve bu doğru bir bilgidir. Ancak yeryüzü’nün merkezinden (dünyanın çekirdeğinden, taşküreye doğru) ölçüldüğünde Chimborazo Dünya’nın en yüksek noktasıymış. Bunun sebebi gezegenin kusursuz bir küre olmaması, ekvatordaki yarı çapının kutuplardaki yarı çapından büyük olan bir elips olmasıdır. Yeryüzünün merkezi baz alındığında 6.384.557 metre mesafe ile Chimborazo (1° güney enlemi) , Everest Dağı’nın (29° kuzey enlemi) 6.382.414 metrelik mesafesini iki kilometreden daha fazla bir farkla geçiyor. Yani aslında bu güzel havada 3 yönden de fotoğraflama şansı yakaladığımız Chimborazo Dağını görerek bir başka ayrıcalığı yaşıyoruz. Öğle yemeği yiyeceğimiz Esterella Chimborazo adlı yere varana kadar sık sık aracı durdurup fotoğraf çektik. Yerli dilinde Chimborazo “Buzdan kadın” anlamına geliyormuş.

Bir süre daha yol yaptıktan sonra ise yukarıda adını verdiğim tesise vardık. Bu tesis aslında Chimborazo Dağına tırmanış öncesi hazırlıkların yapıldığı bir yer. Ama buraya hepimiz bayıldık.  Etrafta başı boş gezen ama bu tesise ait olduğu belli olan Lama ve Vikunyalar dolaşıyor.

Bu yerde eskiden bir han varmış. Bu han daha sonra günümüz şartlarına göre restore edilmiş. Burası Chimborazo tırmanışları için bir kamp görevi görüyor. Yermek yediğimiz yer dışında konaklama için yerleri de var.

Ben han dışında gezerken, Arı Kuşları (Hummingbird) için dört bir yana konmuş beslenme yuvaları gördüm. İşte o ilk hummingbird görüp de fotoğrafladığım andan itibaren de burası bana iyice bir cennet gelmeye başladı.

Hiç bir gezimde bu kadar güzel bir kuş serisi fotoğrafım olmamıştı. Hele de Hummingbird serisi! Rüya gibi..

Sonrasında ise bu güzel yerde epey bir zaman geçirdik. Kimsenin bu güzel yerden gidesi yok. Bu yer bizim bugünkü aktivitemiz oldu. Bir ara gezgin arkadaşlarımızdan sevgili Fatih Şua Tapar bir fikir ileri attı. “Haydi duran adam pozu verip, protesto edelim” dedi. Neyi ve kimi protesto ettiğimizin hiç bir önemi olmadan ve herkesin de protesto edeceği bir neden olduğunu içimizden bilerek, arkamızda, önümüzde ve yanımızda bu yüksek dağın karlı zirvelerini fon yaparak, hazır ol vaziyetinde durmuş grubun fotoğraflarını çektim. Benim çektiğim en güzel fotoğraflardan bir tanesi  olduğuna inanıyorum. Ne zaman bir şeyleri protesto etmek istesem bu mekan ve güzel gezgin arkadaşlarım aklıma gelecektir.

Ayaklarımız geri gide gide bu güzel yerden ayrılıp minibüsümüze atladık. Hava kararmaya yakın da Riobamba’ya vardık.

RİOBAMBA
Riobamba (tam adı  San Pedro de Riobamba) Chimborazo Eyaletinin başkenti. Orta Ekvador’da Andlarda, Chambo Nehri Vadisinde yer alıyor. Quito’dan 200 km güneyde kalıyor. Rakım 2754 metre. Tarihteki önemi, bağımsızlık isteyen ilk Ekvador şehri olması (1820). Bizim bu kente gelmemizin esas nedeni ise ertesi gün Alausi den bineceğimiz ve “Şeytan Burnu”na kadar gideceğimiz zik zak tren hattı üzerinde alacağımız tur. Burada sadece konaklama var. Ama konaklama için müthiş bir otel seçilmiş; Hosteria La Andaluza. Burası çok güzel bir yer. Sanki bir müze ve ortalıkta her taraftan akan ince zevklerden izler var. Odaların her biri farklı. Bayıldık buraya. Akşam bir de güzel yemek yedik. And müzikleri çalan bir müzik grubu ise gecemizi renklendirdi. Açtık şarapları, eşlik edebildiğimiz şarkılara eşlik ettik..

 Gün boyu uzun süre yolda olmak genelde sıkıcıdır. Bu gün öyle bir gün olmasına rağmen yol üstü Salasaca Pazarı, Chimborazo eteklerinde Esterella Chimborazo tesisinde öğle yemeği ve en sonda da Hosteria La Andaluza otelinde geçirdiğimiz vakitler ve yaptığımız aktiviteler gezi yerlerini ziyaret eder gibi hissettirdi bizlere.

Doğa, gündelik yaşamlarına şahitlik ettiğimiz yerli halk ve ilk halleri ile korunmaya çalışılan yerler. Bir gezgin daha ne ister ki?

Gezekalın.

Dr Ümit Kuru

18.08.2014 Saat 22:27

Bu slayt gösterisi için JavaScript gerekir.